Hüseyin Namık Orkun, Türk tarihçi ve dilbilimci olarak Türklük, Türkçülük ve Türk dünyası hususlarında mühim eserler ortaya koymuştur.
Hayatı ve Çalışmaları
Hüseyin Namık Orkun, 15 Ağustos 1902'de İstanbul'da doğdu. Eğitimine Nişantaşı Sultanisi'nde başladı ve burada ortaöğrenimini tamamladı. Daha sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü'nden mezun oldu. Lisans eğitimini tamamladıktan sonra Budapeşte Üniversitesi'nde Türkoloji üzerine eğitim aldı.
1930'da eğitimini tamamlamasının ardından Türkiye'ye döndü ve Gazi Eğitim Enstitüsü'nde tarih öğretmenliği görevine başladı. Ayrıca Polis Koleji, Devlet Konservatuvarı ve Tıp Fakültesi gibi kurumlarda Türk Tarihi ve İnkılap dersleri verdi.
Orkun, öğretmenlik kariyerinin yanı sıra Türk dili ve tarihi üzerine çeşitli araştırmalar yaptı ve bu konularda önemli yayınlar gerçekleştirdi. Türk efsaneleri, destanları, Türk boylarıyla ilgili araştırmalar, Türklük ve Türkçülük düşünceleri, yayın eleştirileri ve tanıtımları gibi konularla ilgili çalışmaları bulunmaktadır.
1944 yılında ‘Irkçılık - Turancılık Davası'nda yargılandı ve bir yıl hapishanede kaldıktan sonra beraat etti. Bu süreçten sonra sağlık problemleri yaşamaya başladı. 23 Mart 1956'da başkent Ankara'da yaşamını yitirdi.
Hüseyin Namık Orkun, Türk tarih ve kültürüne katkılarıyla bilinen önemli bir entelektüeldir. Türk dünyası hakkında yazdığı eserler ve Türklük idealine duyduğu bağlılık, onun Türkçülük düşüncesinin gelişimine önemli katkılar sağlamıştır.
