Franz Babinger, Alman tarihçi ve dilbilimci olarak bilinir. Özellikle Osmanlı tarihi ve Türk dili üzerine yaptığı çalışmalarla tanınmıştır. Babinger, 15 Ocak 1891'de Bavyera'nın Weiden in der Oberpfalz kasabasında dünyaya gözlerini açmıştır. Eğitimini Würzburg ve Münih'te tarih ve İslam sanatı üzerine almıştır. Doktorasını Hindoloji ve Sami dilleri üzerine yapmış ve 1914'te İstanbul'a gönüllü olarak gitmiştir.
İstanbul'da bulunduğu süre boyunca, Çanakkale, Kafkasya ve Galiçya cephelerinde de görev almıştır. Ayrıca Filistin'de Cevat Paşa'nın kurmay heyetinde yer almıştır. Savaşın ardından Almanya'ya döndükten sonra Berlin Üniversitesi'nde İslami Bilimler Doçenti ve profesör olarak dersler vermiştir.
Naziler döneminde görevinden uzaklaştırılınca Romanya'daki Bükreş Üniversitesi'nde konuk profesör olarak çalışmıştır. Daha sonra Türkoloji Enstitüsü'nde görev almış ve Almanya'ya döndükten sonra Münih Üniversitesi'nde Yakındoğu Tarihi ve Türkoloji profesörlüğü yapmıştır.
Franz Babinger'in çalışmalarının yoğunlaştığı hususlar Türk tarihi ve Türk dili olmuştur. Bilhassa 15.-17. yüzyıllarda İstanbul'u anlattığı sanat tarihi kitapları ve İslam Ansiklopedisi'nde Türklerle ilgili makaleleri dikkat çekicidir. Babinger'in yazdığı makaleler Güneydoğu Avrupa Derneği tarafından üç cilt halinde basılmıştır.
23 Haziran 1967'de Arnavutluk'a davet edildiği Draç şehrinde bir kazada boğularak hayatını kaybetmiştir. Cenazesi Viyana'ya gönderilmiş ve külleri Almanya'nın Würzburg kentindeki aile mezarlığına defnedilmiştir.
